Zo 25 nov, de 3 e trail dag.

Wij zijn alweer vroeg wakker, mede doordat er muziek vanuit het dorp beneden tot hier doorklinkt. Wij wachten nog tot het 06.00 is en gaan er dan uit. Gelijk komen ze aanzetten met een teiltje warm water zodat wij ons kunnen wassen. Op deze kampeerplek is trouwens een normaal toilet, inclusief stromend water, dus das wel luxe vergelekenmet die schietgaten van gister. Wij ruimen onze spullen op, ontbijten, ( Kokkie heeft lekkere pannekoekjes gemaakt) en het moment van afscheid van de mannen is gekomen: wij lopen naar Ollantaytambo, en straks komt een busje de spullen ophalen die met Kokkie mee teruggaan naar Cusco. Afscheid nemen is nooit leuk en nu zeker niet; wij hebben echt twee fantastische dagen met ze gehad!
Wij lopen via " de weg" dat wil zeggen een veredeld zandpad vol met kuilen, maar hier kan ook een auto of bus langskomen, vandaar.
Wel weer een mooie weg om te lopen en het verkeer dat ns tgemoet of achterop komt kan je op 1 hand tellen; het zijn voornl schapehoeders met hun schapen of families die weet ik waar heen gaan. Het is 15 km tot Olantaytambo en bijna daar aangekomen, worden wij opgepikt door het busje watons naar het station brengt. Beto regelt nog onze treintickets voor naar Aqua Callientes, en dan zeggen wij ook hem gedag.Hij wijst ons nog waar wij onze bagage kunnen storen, zodat wij daar niet de hele tijd mee rond hoeven lopen. Kokkie de schat heeft ons ook nog een lunch meegegeven! Wij hebben nu nog een paar uur de tijd voordat wij weer bij de rest van het gezelschap zijn, m.u.v. Hans, want die loopt een 4- daagse trail.
Beto vertelde trouwens, dat de Inca trail in 2013 is uitgeroepen tot Unesco Wereld erfgoed en het omvat 60.000 km aan trail, die is verdeeld in secties. Het hangt er ook vanaf waar je je trail begint, dan wordt de trail vaak daar naar vernoemd, maar het zijn dus allemaal Inca Trails. Het doet ook niets af aan de moeilijkheidsgraad ( wat wij dachten), want ons hoogste punt was dus 4500 meter, terwijl de trail die Hans loopt "slechts" op 4200 mtr komt, dus het hangt puur af van de route.
Wij lopen in Olantaytambo in de veronderstelling dat de rest van de groep nog moet komen maar ineens staat Elly daar te zwaaien, samen met Simone. Een hartelijk weerzien en zij wilden alles weten. De groep had afgesproken om 11.30 te verzamelen maar wij hadden ons kaartje al, dus wij konden nog mooi even koffie drinken, en zijn daarna naar het station teruggelopen. Een mooi plaatsje dit, met heel veel hostels, backpacker-onderkomens, hotels; iedereen die hier komt, komt of gaat naar Machu Picchu. Het lijkt wel het eerst dorp waar wij komen, wat "af" is, waar de huizen klaar zijn, alles ziet er mooi uit.
In een schitterende wachtruimte van het station eten wij onze lunch: nasi met heerlijk kipfilet, pakje drinken, biscuits en een appel. Wat heeft Kokkie dit weer fantastisch gedaan, dit is echt boffen.
Zodra wij dit ophebben, gaan wij onze bagage halen en dan zegt d spoorwegambtenaar dat wij naar de wagon kunnen gaan. Terwijl wij naar d wagon lopen, zien wij de rest van de groep achtr het hek staan wachten. Je ziet ze denken: hoe kan dat nou?
In de trein zien wij Mery ook weer en ook zij is oprecht blij ons weer te zien, en wederzijds natuurlijk.
De trein naar Aqua Caliente vertrekt om 12.55 en doet er 1,5 à 2 uur over om er te komen. Kitty wil ook ons hele verhaal horen, evenals Mark, de duitse reisleider, die ons al de hele reis achtvolgt.
( toevallig van de duitste Djooser tak, en die reis loopt paralel aan de onze, behalve de Amazone)
Jammer dat er geen achterbalkon op de trein is, das altijd leuk voor de fotoos, maar helaas. Naast ons zittn twee koppels: een uit Nieuw Zeeland, en het andere koppel komt uit Canada, en zij maken de reis zo'n beetje andersom, zij komen net terug uit de jungle. Bij aankomst in Aqua Calientes lopen wij naar ons hote. De kamers worden verdeeld en de onze blijkt geen raam t hebben: dit kan natuurlijk niet als je net drie dagen in de openlucht geweest bent. Gelukkig wordt dit probleem snel verholpen en wij gaan heerlijk douchen! Wat kan dat lekker zijn!
Lekker allemaal schone kleren aan en gaan het stadje even in, drinken koffie met Mery en spreken af met haar, Guido en Simone ´ s avonds te gaan eten.
Morgenochtend om 06.00 vetrekt de bus naar Machu Picchu en het ontbijt is vanaf 05.00! Om 20.00 liggen wij alweer in bed en slapen als marmotten!